در همه نظام‌هاي اقتصادي سرمايه‌گذاري مولد مهم‌ترين عنصر حياتي هر جامعه براي رسيدن به رشد و توسعه اقتصادي است و هر كشوري بايد براي توسعه بلندمدت و پايدار بسترهاي لازم براي فعاليت‌هاي اقتصادي مولد را ايجاد كرده و فرايند بستر‌سازي و تسهيل را براي سرمايه‌گذاري بخش خصوصي فراهم كند. اين هدف مي‌تواند علاوه بر حل معضلات اقتصاد يك جامعه مانند تورم و بيكاري - كه امروزه جامعه ما شديداً درگير آن است - سبب رشد و توسعه ساير بخش‌هاي اقتصادي ازجمله خدمات، صادرات، واردات، بازارهاي مالي و سرمايه‌اي باشد.
متأسفانه در كشور ما به‌علت فراهم‌نبودن بسترهاي لازم، عدم‌اطمينان به امنيت سرمايه‌گذاري و ريسك بـالاي سرمايه‌گذاري در بخش‌هاي مـولد، سرمايه‌داران و سرمايه‌گذاران ترجيح مي‌دهند كه در بخش‌هاي غيرمولد و حتي اقتصاد زيرزميني سرمايه‌گذاري كرده فرايند ورود ساده‌اي داشته و علاوه بر ريسك پايين، سودهاي بالاتري در انتظار آن است و اين معضل اقتصادي به حدي است كه بانك‌ها نيز ترجيح مي‌دهند منابع بانكي يا تسهيلات خود را بيشتر به اين بخش‌ها اختصاص دهند.
البته ايران با داشتن منابع طبيعي فراوان و نيروي انساني خلاق از يكسو و موقعيت استراتژيك و بازار مناسب از سوي ديگر اين پتانسيل را دارد تا درصورت بستر‌سازي مناسب زيربنايي، راهبردي و قانوني و حمايت جدي و پيگير قواي سه‌گانه به نقطه‌اي برسد كه سود و اطمينان سرمايه‌گذاري در كارهاي مولد از ساير بازارهاي غيرمـولد بيشتر باشد و اين بستر فـراهم نمي‌شود مگر اينكه كه فـرهنگ جذب سرمايه‌گذار به تمام لايه‌هاي جامعه و ادارات و مسئولان رسوخ نمايد.
نظام مديريت اقتصادي در ايران ريسك‌پذير نيست و توان مسئوليتي آن براي مواجهه با مشكلات و چالش‌ها پايين است. بنابراين خيلي راحت به جاي حل مسئله، از همان ابتدا تلاش در پاك‌كردن صورت مسئله دارد. با يك بله گفتن و موافقت مثبت در كارهاي اداري براي حل يك مشكل سرمايه‌گذار، مسئول مربوطه خود را در ترس و اتهام يك مشاركت ناصحيح مي‌داند و درصورت وجود كوچك‌ترين اشكالي حتي در مبالغ بسيار پايين بايد جوابگو باشد.
بنابراين خيلي راحت و سريع بسياري از مديران اقتصادي كشور از همان ابتدا به طرح‌هاي سرمايه‌گذاري جواب منفي مي‌دهند. روي ديگر سكه اما اين است كه هيچ وقت مسئولي را براي گفتن يك «نه» كه ميلياردها به كشور زيان رسانده، مورد بازجويي قرار نمي‌دهند. مديران و كارگزاران ما به تجربه به اين باور رسيده‌اند كه گفتن نه و عدم‌انجام كار آنها را در وضعيت مطمئن يا به قول مدير محترمي در ميان پرقو قرار خواهد داد و لذا بهتر است نه بگويند و خود را خلاص كنند. بايد همگي باور كنيم كه دوران مديران پرقويي به‌سر آمده است.
نظر شما